Gisborne

Dag 1:
Maandag ging ik weer door met mijn eigen avontuur. Ik ging met de bus vanuit Hastings naar Gisborne, wat een lange tocht was, maar gelukkig waren we nog ergens gestopt en kon ik nog een beetje van het lekkere weer genieten. Eenmaal aangekomen in Gisborne moest ik eerst vanaf de I-Site naar het hostel lopen, want helaas zet de intercity bus je niet bij je hostel af. Dus dat werden 20 erg lange en zware minuten, want die backpack van mij is niet heel licht en dan heb ik nog meer tassen... Maar uiteindelijk heb ik het gered. Toen was het tijd om boodschappen te doen en helaas was de supermarkt ook weer 20 minuten lopen. Daarna had ik in ieder geval m'n beweging voor die dag wel gehad. 

Dag 2:
De volgende dag was het 's ochtends helaas bewolkt, maar dat werd 's middags gelukkig beter, zodat ik lekker naar het strand kon (die ook niet heel dichtbij was, maar ja de beweging is goed voor me). Net voor ik wilde gaan, leerde ik Luisa kennen, die ook naar het strand wilde, dus gingen we gezellig samen. Ik weet niet wat dat is in Nieuw-Zeeland, maar al het water is zo mooi blauw. Zoveel mooier dan in Nederland. Ook hier weer. Sowieso was het uitzicht hier prachtig. Je was weer eens omringd door bergen. Dus terwijl ik ging zwemmen, kon ik lekker van het uitzicht genieten. Het was heerlijk om gewoon even op het strand te zijn. 

Dag 3:
Ook op woensdag was het 's middags weer lekker weer, dus ben ik weer naar het strand gegaan. Ik heb weer in de zon gelegen en ben twee keer de zee in geweest. Alleen was de 2e keer iets minder prettig, want ik werd gebeten door een krab... Helaas horen dat soort dingen er ook bij. Maar nadat ik die had geloosd, ben ik gewoon weer het water in gegaan om van de golven te genieten. 

Toen ik 's avonds aan het koken was, liep er ineens een oude bekende binnen: Ellie. Ik wist wel dat haar tante ook in de buurt van Hastings woonde, maar ik wist niet dat zij daar nu ook heen zou gaan. Dus het was heel onverwachts en heel leuk om haar nog even te zien. Ze had de auto van haar tante geleend en was nu langs de oostkust aan het reizen. Dat kwam wel goed uit, want nu konden we de volgende dag samen naar de Rere Falls en de Rere rockslide, waar je alleen met de auto kan komen. Ellie was daar vandaag ook al geweest, maar wilde nog wel een keer gaan. Haar board was daar ook vast komen te zitten, dus nu had ze een kans om die weer terug te krijgen. 

Dag 4:
De volgende dag gingen we dus eerst naar de Rere Falls (zie foto's) en daarna naar de Rere Rockslide. Toen we daar aankwamen waren we de enige. Het was helaas ook niet heel zonnig, dus dat was misschien de reden. Het zag er allemaal heel steil uit, maar het was me gelukt om er te komen, dus ik moest er ook zeker vanaf gaan. We hadden bij het hostel een bodyboard gehuurd om er af te kunnen gaan. Het board van Ellie lag er ook nog steeds. Als eerste ging Ellie naar beneden en ze probeerde ook haar eigen board te pakken krijgen. Dit geen helaas nogal mis. Ze raakte het board wel, maar viel vervolgens net als gister van het board af. Hierdoor bleef dit board vast zitten en ook haar board was weer vast komen te zitten. Nu zaten we dus zonder board. Gelukkig lukte het Ellie om het board van het hostel los te krijgen door er van de zijkant een steen tegen aan te gooien. Vervolgens hebben we er voor de zekerheid maar even een touwtje aan vast gemaakt, zodat we hem niet weer zouden verliezen. Toen was het mijn beurt. Het was ten eerste al een uitdaging om aan de goeie kant van de "glijbaan" te komen. Je kon namelijk beter vanaf de linkerkant gaan, want daar was stroming iets minder heftig. Alleen om daar te komen, moest je over allemaal gladde stenen heen lopen. Toen ik daar eenmaal was, ging ik op het board liggen. En daar ging ik dan! Snel naar beneden en stuiterend over de gaten heen. Om vervolgens in het water beneden te plonzen. Of eigenlijk stuiterde ik eerst een paar keer op het water voor ik eindelijk stil lag. Het was heel gaaf, maar doodeng! En het was niet zo slim om af en toe m'n voeten op de grond te houden om af te remmen. Toen was het weer de beurt aan Ellie. Ze viel weer van haar board af, maar gelukkig bleef hij dit keer niet liggen. Daarna was ik weer. Ik liep weer naar de goede kant en ging weer op het board liggen. Toen ik afzette, zag ik mezelf al snel iets te veel naar links gaan. Daar waren meer droge plekken, dus de kans was groot dat ik van m'n board af zou gaan vallen en/of zou gaan draaien. Het enige voordeel was dat ik nu wel op de plek aan het glijden was, waar Ellies board lag, dus met een beetje mazzel kon ik die wel mee krijgen. Nadat ik weer over de glijbaan stuiterde, begon ik inderdaad te draaien en knalde ik vol tegen Ellies board op. Die vervolgens voor mij de lucht in vloog, het water in. Ondanks al het stuiteren en draaien, is het me wel gelukt om op m'n board te blijven liggen. Mocht je na het lezen van dit alles benieuwd zijn, hoe dit eruit zag, dan kan je de twee filmpjes bekijken, die ik heb toegevoegd. 

Daarna heeft Ellie me weer afgezet bij het hostel. Helaas werd het weer die middag niet echt beter, dus geen strand voor mij. Toen ben ik maar even een beetje in het stadje gaan rondlopen en was ik even bij McDonalds gaan zitten voor wat WiFi. Toen ik daar zat, zag ik ineens buiten een aantal kinderen in Maori kleren staan, die gingen optreden. Dus ben ik snel naar buiten gegaan om te kijken. Het was leuk om zo onverwachts nog wat Maori dans en zang te zien en horen. 

Dag 5:
Op vrijdag ging ik 's ochtends eerst naar de Titirangi Lookout. Een korte wandeling de berg op. Ze bleken daar ook een fitness pad te hebben. Mensen waren de trappen op en af aan het rennen en daarboven was nog een soort klimrek. Helemaal boven was er een prachtig uitzicht te zien. Aan de ene kant was de stad te zien met daarachter de bergen en aan de andere kant de prachtig blauwe zee en nog meer bergen. 

's Middags ben ik weer naar het strand geweest. Er was erg veel wind, maar dat hield mij niet tegen. Volgens mij was ik ongeveer de enige die daar lag te zonnen. De wind zorgde er alleen voor dat ik helemaal onder het zand kwam te zitten. Daarom heb ik voor ik de zee inging m'n spullen maar even verplaatst naar een grasveldje iets verderop. Het voordeel van de wind was dat er wel hoge golven waren. Dus het was heerlijk om het water in te gaan! En dit keer waren er gelukkig geen krabben, die m'n tenen wilden vasthouden.