Hot Water Beach

Op maandag gingen we weer door met de Kiwi Experience, maar dit keer met een nieuwe bus, want de meeste mensen waren de dag ervoor al vertrokken. Maar toch waren er in deze bus ook nog een paar bekende: Danny, Kim, David, Katie en Jess, een Engels meisje, die we gister in de keuken hadden ontmoet. Op weg naar Hot Water Beach maakten we maar een stop: een supermarkt, want die hebben ze daar niet. Danny kwam daar naar ons toe om te vragen of we ook burrito's wilden eten. Die avond zou er met een grote groep gekookt worden en iedereen moest iets kopen. Verder kochten we nog wat extra avond eten, want ons plan was om 2 of 3 nachten in Hot Water Beach te blijven. 

Aangekomen in Hot Water Beach, was er niet genoeg plek om iedereen in een dorm te plaatsen, want we waren met 2 bussen ipv 1. Dus moesten er mensen in een tent slapen, waaronder wij helaas. Gelukkig hadden David, Katie en ik een 5-persoons tent voor ons drieën, dus genoeg ruimte. Alleen was het er 's middags echt een sauna, dus hopelijk koelt het later wat af. We hadden kort de tijd om even onze spullen neer te leggen, om te kleden en te eten, want daarna gingen we een wandeling maken: The Cathedral Cove Walk. We werden door de bussen ergens afgezet en kregen 2,5 uur de tijd om naar het strand te lopen en daar te relaxen. Alleen wisten Katie, David en ik van tevoren niet dat we ook echt naar het strand gingen, dus hadden we geen handdoek en zwemkleding meegenomen. Maar ja, niets aan te doen. Het was ook heel mooi om daar rond te lopen en foto's te maken. Blijkbaar is er op die plek ooit een deel van Narnia opgenomen. Ook hadden we mooi de tijd om Kiwi te bellen (iets wat deze vakantie iets te vaak gezegd wordt "We need to call Kiwi"), want voordat we een bus hebben geregeld, kunnen we geen extra nachten bijboeken. Toen we weer terugkwamen, wilden we de extra nachten boeken, maar dat kon ineens toch niet. Ze hadden alleen nog een echte tent en wij hadden geen slaapspullen en ook niet echt zin om in een tent te slapen. Gelukkig konden we via onze buschauffeur Rob regelen dat we gewoon nog met de bus mee konden morgen, want het was al te laat om Kiwi te bellen. Daarna ging ik even bij de andere buschauffeur, Lisa, langs om wat hulp te vragen met het maken van mijn planning. Het is nu wel duidelijk dat je niet zomaar ergens langer kan blijven. Je kan beter reserveren. Ook had ik het idee dat ik misschien wat veel tijd had, omdat de meeste mensen het allemaal in minimum tijd doen. Liza gaf me nog wat extra steden, die leuk waren om naartoe te gaan en stelde voor om misschien ergens te gaan werken voor gratis accommodatie. Daar heb je niet altijd een werkvisum voor nodig. Vervolgens gingen we met z'n allen koken. We zaten uiteindelijk met ongeveer 15 man aan tafel om burrito's te eten. Het was erg gezellig. 

Rond kwart over 9 moesten we die avond klaar staan om naar het strand te gaan. Rond 11 uur zou het namelijk eb zijn en rond die tijd kan je daar op het strand een kuil graven, die zich vult met warm water. Het hangt net van de plek af of dit ook gebeurt, maar dat kon je vaak al aan het zand voelen. Het was heel bijzonder, want sommige kuilen die er al waren, waren koud, maar in andere verbrandde je echt je voeten. Eerst begonnen we zelf een kuil te graven, want we hadden een aantal scheppen meegekregen, maar al snel kwamen we er achter dat je beter een kuil, die er al is, groter kan maken. Dus gingen we op zoek naar een kuil. We waren met zo'n 15 man, dus we hadden een grote kuil nodig. Uiteindelijk vonden we twee kuilen, die bijna tegen elkaar lagen. Een was heel warm en de ander was kouder. We besloten om het stuk er tussen weg te halen om er een grote kuil van te maken en om hem ook wat dieper te maken. Dus gingen we graven, sommige met een schep en sommige gewoon met handen. Op een gegeven moment konden we redelijk zitten alleen bleef het koude deel redelijk koud. Gelukkig zat ik in het warme deel. En als je daar gewoon op je plek af en toe een beetje bleef graven, bleef het warm. Na een tijdje ging iedereen een beetje op zoek naar andere kuilen, die dieper en warmer waren. Aan het eind van de avond waren m'n handen en voeten helemaal verrimpeld. Eenmaal terug bij de tent was het tijd voor een warme douche, want er zat echt overal zand. Onze tent was inmiddels geen sauna meer, maar nu helaas heel koud. Doordat we er maar met 3 lagen, konden Katie en ik gelukkig nog een extra deken pakken, maar het bleef helaas de hele nacht ijskoud.