Rotorua: Hobbiton en de Maori Village

11 januari 2017 - Rotorua, Nieuw-Zeeland

Op woensdag gingen we van Waitomo naar Rotorua. Na 10 minuten maakten we al een stop voor een korte wandeling. Dit was op de plek waar we gister gingen raften, maar dan nu er buiten. Er waren kleine watervallen te zien en kleine grotten. 

Daarna gingen we door richting Hobbiton. Waar de meeste mensen wel heen wilden. We gingen in 2 groepen naar binnen. Volgens mij was ik de enige uit mijn groep, die nog nooit Lord of the Rings of The Hobbit heeft gezien. De rest was helemaal van OMG we gaan hierheen en dat was bij mij wat minder, maar ik was wel heel benieuwd hoe het eruit zag en ik hoopte ook wat filmfeitjes te horen. Het was een super mooie dag, wat er voor zorgde dat het er allemaal nog mooier uit zag. In de bus ernaartoe kregen we ook al een paar kleine filmfragmenten te zien, waardoor ik iets beter wist waar het overging. En gelukkig werd er tijdens de tour over de set ook veel uitleg gegeven. De tour guide vertelde onder andere dat er meerdere van dezelfde huisjes waren in verschillende grote, zodat ze de mensen, die groot moeten lijken naast een kleine deur gefilmd konden worden en de kleine naast een grote deur. Ook vertelde hij dat een van de acteurs helemaal nooit in Nieuw-Zeeland is geweest. Al zijn scenes werden gewoon in een studio gefilmd. Sowieso zijn alle scenes, die in de huisjes gefilmd zijn, in een studio gefilmd. Je kan hier dan ook niet de huisjes in, want er is niks te zien. Wel hebben ze de Green Dragon helemaal nagemaakt. In de Green Dragon kregen we een gratis drankje. Dat was het einde van de tour. 

Na Hobbiton gingen we door naar Rotorua. Daar stopten we even om te betalen voor de Maori Village en vervolgens gingen we door daarheen. Althans met de mensen, die in de Maori Village bleven overnachten. In de bus moesten we een chief uitkiezen. Niemand nomineerde zichzelf. Na een tijdje werd er achterin de bus "Irish Dan" geroepen. Dus werd hij de chief. Hij moest er toen voor zorgen dat we ook een lied kozen, want we zouden aan het begin ook moeten zingen. Nadat we er niet helemaal uitkwamen qua liedje, heeft Liza (de buschauffeur) de bus even aan de kant gezet, zodat we nog even konden oefenen. Uiteindelijk werd het "Wonderwall". 

Toen we aankwamen bij de Village kregen we eerst van een man uitleg over hoe het er allemaal aan toe zou gaan. Toen moesten we naar binnen gaan. Eerst de chief, dan alle vrouwen en daarna pas de mannen. Zo konden de mannen de vrouwen beschermen. Vervolgens moesten we ook in die volgorde gaan zitten. Toen begon de neef van die eerste man een speech te houden, hij stelde zijn neef en nicht voor en vervolgens gingen ze met z'n drieën zingen. Vervolgens was het de beurt aan Dan om te speechen, zichzelf voor te stellen, te vertellen uit welke landen wij allemaal kwamen en daarna moesten we met z'n allen gaan zingen. We waren eerst van plan om maar een klein stukje te zingen, maar vervolgens begonnen de Maori te zeggen dat nu het beste deel kwam, dus gingen we nog maar even door. Al ging dat niet al te soepel. Daarna was het tijd voor afternoon tea met heerlijke koekjes, cakes en een soort donutbollen waar je slagroom etc. op kon doen. We hebben ons helemaal vol gegeten, want het was heerlijk en er was heel veel. Toen gingen we richting de huisjes waar we in gingen slapen. Eerst vertelden ze iets over de buitenkant en vervolgens gingen we met z'n allen naar binnen om ook daar nog wat uitleg te krijgen. Je mocht binnen geen schoenen aan. Dat had te maken met dat ze de oorlog buitenshuis wilden houden. De bedden zagen er heerlijk uit. Met 2 kussens! Dat is heel wat na de kussens die wij altijd hebben in de hostels. En er lagen ook handdoeken voor iedereen! Heerlijk om eindelijk weer een echte handdoek te hebben. Het voelde echt alsof we in een hotel waren. Vervolgens hadden we eventjes de tijd om onze tassen te pakken, een slaapplek te vinden en om te kleden. 

Daarna was het tijd voor activiteiten. Eerst kregen wij met de helft van de groep allemaal een soort fakkel/stok. We moesten in een kring gaan staan en de vrouw (van de eerste ceremonie) legde uit wat we gingen doen. Ze gaf ons 4 woorden en tegelijk met die woorden moesten we de stok bewegen. Eerst moesten we hem op de grond tikken en vervolgens omhoog. Daarna moest hij twee keer opzij. Voor het volgende versje waren de bewegingen hetzelfde en alleen het laatste woord anders. Na een paar keer oefenen werd het twee keer opzij bewegen gooien. We moesten onze stok naar degene rechts van ons gooien en vervolgens kreeg je hem van degene links van je. Dus je kon niet kijken waar je heen gooide, want je moest zorgen dat je de andere stok ving. Na een paar keer ging dat wel redelijk. Alleen ging het best snel, want zodra je de eerste gooide/ving, moest je meteen nog een keer gooien/vangen. Toen kwamen we aan bij het tweede versje. Die werd nog lastiger, want op het laatste woord (dat dus anders was) moest je niet naar degene naast je gooien, maar na degene daarnaast. En je moest dus ook niet de stok van je buurman vangen, maar wachten op de volgende. Dit gingen we oefenen door eerst alleen de ene helft dit te laten doen, dus zonder dat er iemand tussenin zat en vervolgens de andere helft. Daarna moesten we het tegelijk doen en het ging nog best redelijk na een tijdje. Maar ook dit werd moeilijker in het geheel, want je moest dus eerst naar je buurman gooien/vangen en meteen daarna een verder. Maar aan het eind ging het hele ding aan onze kant van de kring goed. Vervolgens gingen we door naar de volgende activiteit. Daar gingen we met de man (van de speech) zingen: a haka mana (zie foto). Dit is eigenlijk gewoon het alfabet, maar ze hebben een lekker (bestaand) deuntje gekozen, dus dat maakt het wat swingender dan het alfabet van ons. Aan het eind van elke regel (elke klinker) moesten we een beweging doen met onze handen. Je handen moesten de hele tijd schudden. Bij de a moest je je rechter hand omhoog doen en je linker hand er plat onder en bij de e andersom. Bij de i gingen beide handen omhoog, bij de o beide naar voren en bij u beide plat. Tussen de regel van de o en de u werden alle klinkers los gezongen, dus moest je de bewegingen heel snel achter elkaar doen. Daarnaast moesten de mannen met hun voet stampen en de vrouwen moesten heen en weer wiegen en ondertussen met hun handen op hun benen slaan. Ik heb het tijdens de "repetities" een keer opgenomen, dus voor meer duidelijkheid kan je het filmpje bekijken. Verder moest onze chief aan het begin en aan het eind iets roepen en wij moesten antwoorden met "Hi!" en onze handen in onze zij doen. En aan het begin moesten we vervolgens met onze handen schuddend naar beneden wachten tot we gingen beginnen. Hiermee moeten we later vanavond opgaan treden als ook de andere mensen er zijn. 

Vervolgens hadden we even de tijd om ff snel om te kleden etc. en daarna gingen we nog een keer met z'n allen het lied oefenen om vervolgens richting de officiële welkomstceremonie te gaan. Wij waren de eerste groep die bij de ceremonie aankwam. We moesten allemaal achter onze chief gaan staan. Vervolgens kwamen er nog 4 groepen, die alleen kwamen voor de ceremonie en het eten. Een daarvan was een deel van de Kiwi Experience en de rest waren vooral oude mensen. Alle chiefs moesten op een gegeven moment iets verder naar voren op een rijtje gaan staan. Het was tijd voor de ceremonie. Tijdens de ceremonie mocht je niet lachen of glimlachen. Wel mocht je foto's maken en filmen zolang je maar niet van je plek ging. Het was heel bijzonder om de ceremonie te zien. Het begon met muziek en daarna kwamen ze met een boot aan. Vervolgens deden ze verschillende "dansen" met een soort speer. Ook werd er tijdens de ceremonie een vredesvaren neergelegd en een van de chiefs zou worden aangetikt om hem te pakken. Dat was onze chief. Terwijl hij hem pakte moest hij de Maori in de ogen blijven kijken. Toen de ceremonie was afgelopen vertelde de Maori chief ons wie hij was en wat we gingen doen en vervolgens mochten we de Maori Village in. Daar gingen we in groepjes langs verschillende plekken, waar ze ons dingen vertelden. Eerst lieten ze ons de Haka zien. Daar moesten de chiefs en de andere mannen aan mee doen. Vervolgens kwamen we bij een plek, waar ze vertelden over de tatoeages, en op de volgende plek werd verteld over de boot. Daarna kwamen we bij een plek aan, waar ze een soort balletje aan een touwtje hadden. Daar dansen de vrouwen mee. Hier hadden ze drie vrouwen voor nodig, die mee wilden doen. Dus ben ik het ook gaan proberen. Aan het begin was het ff wennen, maar het werd steeds makkelijker. Bij het laatste onderdeel vertelden ze over de stokken. Dit keer deden ze er een ander spel mee dan wat wij die middag deden. Vervolgens gingen we met iedereen naar een plek naast waar we de afternoon tea hadden. Hier vertelde de Maori chief over hoe zij hun eten klaar maakten onder de grond. Ook ons eten werd uit de grond gehaald. Vervolgens gingen we nog naar een kleine zaal waar de Maori's verschillende optredens deden. En daarna was het tijd voor onze maaltijd. Ze hadden heel veel lekker eten en ook nog heerlijke toetjes. Daarna was het tijd voor de afscheidsceremonie en ook voor ons lied. Het was erg leuk om met z'n allen voor de rest het lied te zingen. We wilden allemaal nog wel even door blijven gaan. Vervolgens zongen de obers nog voor ons en toen was het tijd voor de rest om te gaan. En wij hadden de rest van de avond "vrij". Op de plek, waar we hadden gezongen, openden ze de bar en daarnaast waren hot tubs. We hebben heerlijk met een glas wijn in de hot tub gezeten voor ongeveer 3 uur. Daarna was het tijd voor een heerlijke douche met een fijne handdoek en toen tijd voor het heerlijke bed. 

De dag erna hadden we 's ochtends nog een lekker ontbijtje en daarna was het tijd om te gaan. We werden afgeleverd bij het hostel waar ik nog voor 3 nachten ben gebleven. Daar aangekomen zijn we na het inchecken met een groep (Merle, Eline, Katie, Felipe en Donovan) gaan wandelen. Eerst zijn we naar het meer gelopen. Toen we verder doorliepen kwamen we een oude man tegen, die uit Nederland komt, maar lang geleden met zijn ouders naar Nieuw-Zeeland is verhuisd. Hij vroeg ons of we wat wilden zien. We zijn hem toen gevolgd door de bomen heen naar het water daarachter. Er waren daar allemaal mud pools te zien, waar hij over vertelde. Als je je hand er boven hield, voelde je hoe warm het was. Ook vertelde hij, waarom het water aan de ene kant veel lichter blauw was dan aan de andere kant. Dat had te maken met iets chemisch wat erin zat (weet niet meer wat). Hij liet ons stenen zien, die je doormidden kon breken en die in het water bleven drijven. Daarnaast liet hij groene kristallen zien, die ook tussen de stenen zaten. Verder waren er nog veel grotere mud pools. Het was leuk dat hij ons een kleine tour wilde geven. Zo leer je veel meer over wat je nou eigenlijk ziet en anders waren we waarschijnlijk voorbij een aantal dingen gelopen. Na de rondleiding zijn we nog even naar het park vlakbij het hostel gelopen waar ze ook nog een geiser hadden. Daarna gingen we nog even het kind uithangen in de speeltuin voor we terug gingen naar het hostel. Daar konden we nu inchecken en daarna zijn we naar het zwembad gegaan (die in het hostel zat). 's Avonds ben ik met de groep (van de dagen ervoor) "uiteten" geweest in de bar tegenover het hostel. Daar hadden ze een mooie deal: pizza en een drankje voor $10. En later die avond zijn we met z'n allen gaan stappen in die bar/club. Het was een erg gezellig (laatste) avondje. De dag erna vertrok bijna de hele groep. Katie, Eline, David en ik bleven nog 2 nachten langer. 

De dag erna hebben we vooral lekker rustig aan gedaan. Lekker lang in bed gelegen, ontbeten, boodschapjes gedaan, gezwommen, blog geschreven, etc. En eigenlijk deden we dag erna ongeveer hetzelfde. Toen heb ik ook voor het eerst even met iedereen thuis geskyped, want het was Luuks verjaardag (al was die bij mij eigenlijk alweer voorbij). 

P.s. Ik heb ook alvast een groot deel van de foto's van de andere dagen toegevoegd (het zijn er misschien wat veel, maar het was al moeilijk genoeg om een selectie te maken). Die van deze dagen ga ik proberen om er ook op te zetten, maar WiFi werkt hier helaas niet zo goed dus hoop dat het lukt. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marike:
    29 januari 2017
    Haha San wat fijn dat je de luxe van thuis met kussens en echte handdoeken nu al weet te waarderen
    En wat bijzonder dat er ook oude mensen bij waren. Ik hoop dat ze 70 plus waren, anders heb je over een paar maanden wat uit te leggen.
    Kusssss
  2. Willemijn:
    29 januari 2017
    Heerlijk al die avonturen! Klinkt allemaal zo geweldig :) en vooral het kunnen zwemmen (hier schaatsen.. brrr!) XX